«Περιέγραψε το κάθε τι που συνέβαινε στο δωμάτιο και, το σημαντικότερο, άκουσε δύο ″μπιπ″ από το μηχάνημα, το οποίο βγάζει έναν ήχο ανά τρία λεπτά. Ό,τι είπε ότι συνέβη, όντως συνέβη», τόνισε ο γιατρός

Η μεγαλύτερη έως τώρα επιστημονική έρευνα σχετικά με τις επιθανάτιες και εξωσωματικές εμπειρίες, τις οποίες κατά καιρούς αναφέρουν άνθρωποι που έπαθαν καρδιακή ανακοπή, αλλά τελικά ανένηψαν, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι σε όλο τον κόσμο το φαινόμενο δεν είναι καθόλου σπάνιο μεταξύ όσων επιβίωσαν.

Στο 9% των περιπτώσεων που ερευνήθηκαν, ο ασθενής ανέφερε επιθανάτιες εμπειρίες και το 2% δήλωσε ότι είχε μικρότερη ή μεγαλύτερη επίγνωση κατά τη στιγμή της διαδικασίας ανάνηψης, βλέποντας ή ακούγοντας διάφορα πράγματα γύρω του.

Σε μια τουλάχιστον περίπτωση ασθενούς που κρίθηκε ιδιαίτερα αξιόπιστη, η μελέτη βρήκε σαφείς ενδείξεις για ύπαρξη επίγνωσης και συνείδησης τουλάχιστον για μερικά λεπτά μετά το σταμάτημα της καρδιάς. Αν και οι επιστήμονες δεν έκαναν λόγο για «ζωή μετά θάνατο», ανέφεραν ότι ασφαλώς το θέμα -που αντιμετωπίζεται με έντονο σκεπτικισμό από άλλους επιστήμονες- χρειάζεται περαιτέρω διερεύνηση.

O άνδρας μάλιστα διηγήθηκε ότι αισθάνθηκε πως είχε εγκαταλείψει το σώμα του και παρακολουθούσε από μια γωνία του δωματίου την επέμβαση της ανάνηψης. Αν και ήταν «νεκρός» για τρία λεπτά, ο 57χρονος θυμάται με λεπτομέρειες τι έκανε γύρω του το ιατρικό προσωπικό, περιγράφοντας ακόμη και τον ήχο του μηχανήματος.

«Ο συγκεκριμένος άνδρας περιέγραψε το κάθε τι που συνέβαινε στο δωμάτιο και, το σημαντικότερο, άκουσε δύο ″μπιπ″ από το μηχάνημα, το οποίο βγάζει έναν ήχο ανά τρία λεπτά. Έτσι, μπορούμε να χρονομετρήσουμε πόσο διήρκεσε η εμπειρία του. Φαινόταν πολύ αξιόπιστος και ό,τι είπε ότι συνέβη, όντως συνέβη», πρόσθεσε ο βρετανός γιατρός, Σαμ Πάρνια.

Οι ερευνητές, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο ιατρικό περιοδικό "Resuscitation" (Ανάνηψη), με επικεφαλής τον Πάρνια του Πολιτειακού Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης (SUNY) και μέχρι πρόσφατα του Πανεπιστημίου του Σαουθάμπτον στη Βρετανία, ο οποίος εδώ και χρόνια μελετά επιστημονικά τις επιθανάτιες και εξωσωματικές εμπειρίες, εξέτασαν επί τέσσερα χρόνια ένα - ένα ξεχωριστά 2.060 περιστατικά ανθρώπων, οι οποίοι έπαθαν καρδιακή ανακοπή, ενώ νοσηλεύονταν σε 15 νοσοκομεία της Βρετανίας, των ΗΠΑ και της Αυστραλίας.

Η μελέτη αποκάλυψε ότι ένα μεγάλο ποσοστό (σχεδόν το 40%) όσων ανένηψαν μετά την ανακοπή (οι 140 από τους 330 που επιβίωσαν), ανέφεραν στη συνέχεια ότι είχαν κάποιου είδους επίγνωση, ενόσω ήσαν κλινικά νεκροί και προτού ξαναρχίσει η καρδιά τους να χτυπά.

«Γνωρίζουμε ότι ο εγκέφαλος δεν μπορεί να λειτουργήσει, όταν η καρδιά έχει σταματήσει να χτυπά. Όμως, στη συγκεκριμένη περίπτωση, φαίνεται πως η συνειδητή επίγνωση συνεχίστηκε τουλάχιστον για τρία λεπτά μετά το σταμάτημα της καρδιάς, παρ' όλο που ο εγκέφαλος τυπικά παύει να λειτουργεί 20 έως 30 δευτερόλεπτα, αφ' ότου η καρδιά σταματήσει», δήλωσε ο Σαμ Πάρνια, σύμφωνα με τη βρετανική «Τέλεγκραφ».

Από τους υπόλοιπους 140 ανθρώπους που η έρευνα κατέγραψε ότι είχαν κάποια συνείδηση μετά την ανακοπή της καρδιάς τους, πολλοί δεν θυμούνταν λεπτομέρειες, όμως ένας στους πέντε δήλωσαν ότι ένιωσαν ένα ασυνήθιστο αίσθημα γαλήνης, ενώ ένας στους τρεις αισθάνθηκαν τον χρόνο είτε να επιβραδύνεται, είτε να επιταχύνεται.

Μερικοί ανέφεραν ότι είδαν ένα έντονο φως, μια χρυσή λάμψη ή τον Ήλιο να λάμπει. Άλλοι θυμούνταν ότι φοβούνταν ή ότι ένιωθαν να πνίγονται ή να βουλιάζουν σε βαθιά νερά. Το 13% δήλωσαν ότι ένιωσαν να διαχωρίζονται από το σώμα τους και ένα ανάλογο ποσοστό είπαν ότι αισθάνθηκαν να ανυψώνονται.

Ο δρ Πάρνια πιστεύει ότι πολλοί περισσότεροι άνθρωποι έχουν παρεμφερείς εμπειρίες, όταν πλησιάζει η στιγμή του θανάτου τους, όμως τα φάρμακα και τα ηρεμιστικά που τους χορηγούν οι γιατροί, τους εμποδίζουν να τις θυμηθούν. «Εκτιμάται ότι εκατομμύρια άνθρωποι έχουν νιώσει ζωντανές εμπειρίες σε σχέση με τον θάνατο, αλλά τα επιστημονικά στοιχεία είναι αμφιλεγόμενα στην καλύτερη περίπτωση. Πολλοί άνθρωποι θεωρούν ότι πρόκειται για φαντασιώσεις ή για ψευδαισθήσεις, όμως φαίνεται πως μάλλον αντιδρούν σε πραγματικά συμβάντα», πρόσθεσε.

«Το δείγμα ήταν πραγματικά μεγάλο, πράγμα που δίνει στη νέα έρευνα πολλή αξιοπιστία. Παρουσιάζει μερικά πολύ καλά στοιχεία ότι αυτές οι εμπειρίες πράγματι συμβαίνουν, αφ' ότου οι άνθρωποι έχουν ιατρικά πεθάνει. Απλώς, δεν ξέρουμε τι τελικά συμβαίνει. Είμαστε ακόμη στο σκοτάδι σε πολύ μεγάλο βαθμό, όσον αφορά το τι συμβαίνει, όταν κανείς πεθαίνει και ελπίζουμε ότι η νέα μελέτη θα βοηθήσει στην επιστημονική κατανόηση του θέματος», δήλωσε ο ψυχολόγος δρ Ντέηβιντ Γουάιλντ του Πανεπιστημίου του Νότιγχαμ Τρεντ, ο οποίος επίσης μελετά το ζήτημα των εξωσωματικών εμπειριών.




πηγή

ὁ Πάτερ Παΐσιος μιλάει γιά τήν μετά θάνατον ζωή, τό πῶς οἱ κατάρες ἐπιρεάζουν τόν πνευματικό κόσμο τοῦ ἀνθρώπου καί πῶς πρέπει να μνημονεύουμε τούς νεκρούς.

ΜΕΤΕΝΣΑΡΚΩΣΗ

Η ψυχή μας έχει μνήμη. Τουλάχιστον αυτό ισχυρίζεται ο Πλάτωνας που λέει πως η ψυχή μας πριν κατοικήσει το σώμα μας έχει γνώση όλων αυτών των θεμάτων που είναι αντικείμενα θεωρητικών ερευνών αλλά και τις αναμνήσεις της προηγούμενης ζωής. Κατά την ενσωμάτωσή της όμως τα ξεχνάει. Έχει πάντως τη δυνατότητα να τα ξαναθυμηθεί και συχνά το καταφέρνει.Τα δύο τρίτα του πληθυσμού της γης πιστεύουν (με τον ένα ή τον άλλο τρόπο) ότι ο άνθρωπος δε ζει μόνο μία ζωή, αλλά πεθαίνει και γεννιέται ξανά σε μία συνεχή διαδικασία επαναγεννήσεων που χάνεται στο μακρινό παρελθόν. Είναι γεγονός ωστόσο, πως δεν μπορούμε να ξέρουμε εάν κάτι τέτοιο όντως ισχύει, εφόσον η σκοτεινή άβυσσος που προηγείται της γέννησής μας και που μας αγκαλιάζει με το θάνατό μας, αποτελεί μία άβυσσο μυστηρίου, μία μακρινή χώρα που κερνάει τους επισκέπτες της, το «νερό της λήθης».

Ο Ian Stevenson και η επιστημονική έρευνα για τη μετενσάρκωση.
Ο Ian Stevenson, ψυχίατρος από το Charlottesville της Virginia, αφιερώθηκε τα τελευταία 40 χρόνια στην επιστημονική τεκμηρίωση των αναμνήσεων από προηγούμενες ζωές παιδιών από όλο τον κόσμο Πολλοί ερευνητές, ακόμα και σκεπτικιστές, συμφωνούν πως αυτές οι περιπτώσεις αποτελούν σοβαρές ενδείξεις για την ύπαρξη της μετενσάρκωσης.Ο Δρ. Stevenson ξεκίνησε την έρευνά του για την πιθανότητα ύπαρξης της μετενσάρκωσης το 1960, όταν άκουσε για μια περίπτωση στη Σρι Λάνκα, όπου ένα παιδί ισχυριζόταν ότι θυμόταν την περασμένη του ζωή.Εξέτασε εξονυχιστικά την περίπτωση ρωτώντας το παιδί και τους γονείς του, όπως επίσης και τους ανθρώπους, για τους οποίους ισχυριζόταν το παιδί ότι ήταν οι γονείς του στην περασμένη του ζωή. Αυτό τον οδήγησε στην πεποίθηση ότι πιθανότατα η μετενσάρκωση αποτελεί μία πραγματικότητα. Όσο περισσότερες τέτοιες περιπτώσεις μελετούσε, τόσο περισσότερο αυξανόταν το ενδιαφέρον του γι' αυτό το άγνωστο πεδίο, το οποίο μέχρι προσφάτων χρόνων είχε ξεγλιστρήσει από την επιστημονική παρατήρηση. Σκοπός του ήταν να μπορέσει να ελέγξει την ισχύ της υπόθεσης της μετενσάρκωσης με επιστημονικό τρόπο. Ακόμα και σήμερα, ο Δρ Stevenson είναι ο σημαντικότερος επιστήμονας ερευνητής για την τεκμηρίωση της μετενσάρκωσης και το έργο του αποτελεί βιβλιογραφική πηγή για ένα πολύ μεγάλο πλήθος ερευνητικών εργασιών, που ασχολούνται με το θέμα αυτό. Εκτός από τις περιπτώσεις ατόμων που θυμούνται προηγούμενες ζωές τους και οι οποίοι έχουν γεννηθεί σε χώρες, όπου το δόγμα της μετενσάρκωσης είναι ευρέως διαδεδομένο, ο Stevenson μελέτησε και περιπτώσεις τέτοιες από την Ευρώπη, που οι άνθρωποι δεν είναι τόσο εξοικειωμένοι με την ιδέα αυτή. Σημαντικότατη είναι η συνεισφορά του στη μελέτη περιπτώσεων που αφορούν αναμνήσεις μικρών παιδιών.Από τις μελέτες του εξήγαγε το συμπέρασμα, πως μία τυπική περίπτωση παιδιού που θυμάται την προηγούμενη ενσάρκωσή του, ακολουθεί το παρακάτω μοτίβο:
• Αρχίζοντας από την ηλικία των 2 έως 4 χρόνων, το παιδί θυμάται αυθόρμητα λεπτομέρειες από την προηγούμενη ζωή του.

• Το πλήθος και η καθαρότητα των δηλώσεων του παιδιού αυξάνονται μέχρι την ηλικία των 5 έως 6 χρόνων, όπου το παιδί αρχίζει να μιλάει λιγότερο για τις αναμνήσεις αυτές.

• Στην ηλικία των 8 χρόνων, οι αναμνήσεις από την προηγούμενη ζωή αρχίζουν να εξασθενούν.

• Το παιδί παρουσιάζει αναίτια συμπεριφορά που ταιριάζει με τις συνθήκες ζωής του ανθρώπου που ήταν στην προηγούμενη ζωή του, όπως φοβίες ή ιδιαίτερες προτιμήσεις και ορέξεις.

• Σε πολλές περιπτώσεις το παιδί έχει κάποιο σημάδι ή γενετική ανωμαλία, που αντιστοιχεί σε σημεία του σώματος, όπου ως προηγούμενη ζωή είχε δεχτεί κάποιο θανάσιμο τραύμα. Ένας μεγάλος αριθμός ανθρώπων που δηλώνουν πως θυμούνται πως μετενσαρκώθηκαν, αναφέρουν πως είχαν βίαιο θάνατο που δεν έχει διαγραφεί από τη μνήμη τους.

• Σε μερικούς πολιτισμούς το άτομο που πρόκειται να «μετενσαρκωθεί», προβλέπει την επόμενη ενσάρκωσή του, ή μπορεί μία μητέρα που περιμένει να γεννήσει ένα παιδί, να δει ένα όνειρο που να δηλώνει πως ο προηγούμενος άνθρωπος σκοπεύει να μετενσαρκωθεί στο παιδί.

• Μετά την ηλικία των 10 χρόνων, τα παιδιά που αναφέρουν πως θυμούνται την προηγούμενή τους ζωή, εξελίσσονται κανονικά.
Ο Ian Stevenson συνέλεξε πάνω από 2500 αναφορές για μετενσάρκωση, τις οποίες συγκέντρωσε σε μία βάση δεδομένων για περαιτέρω ανάλυση. Καθόρισε πως για να ενταχθεί μία περίπτωση μετενσάρκωσης στη συγκεκριμένη βάση δεδομένων, θα πρέπει να παρουσιάζει τουλάχιστον 2 από 6 βασικά χαρακτηριστικά:

1. πρόβλεψη επανενσάρκωσης ή προθανάτια δήλωση από το άτομο που
προηγήθηκε της παρούσας ενσάρκωσης.

2. όνειρα που ανακοινώνουν την παρούσα ενσάρκωση, που βλέπει είτε η
μητέρα του παιδιού της τωρινής ενσάρκωσης, ή κάποιος συγγενής του
προηγούμενου προσώπου.

3. λεκτική αναφορά σε αναμνήσεις.

4. συμπεριφορά που παραπέμπει σε συγκεκριμένες αναμνήσεις.

5. αναγνώριση ανθρώπων και τοποθεσιών.

6. ιδιαίτερα γενετικά σημάδια ή γενετικές δυσπλασίες και ατέλειες, που
σχετίζονται με τραύματα ή σημάδια του σώματος που είχε το άτομο της
προηγούμενης ενσάρκωσης.
Πέρα από τα παραπάνω κριτήρια του Stevenson, υπάρχει ένας αριθμός καταστάσεων και χαρακτηριστικών ανθρώπων, που συντελούν περισσότερο ή λιγότερο στην υπόθεση ότι μπορεί να σχετίζονται με μία προηγούμενη ενσάρκωση. Κάποιες από αυτές τις καταστάσεις και τα χαρακτηριστικά είναι, οι αμφιβολίες που σχετίζονται με την σεξουαλική ταυτότητα κάποιου ανθρώπου, οι εμπειρίες τύπου Dιjΰ vu, οι περιπτώσεις παιδιών θαυμάτων καθώς και ιδιοφυών ηλιθίων, η περίπτωση της ξενογλωσσίας, της ικανότητας δηλαδή ενός ανθρώπου να μιλάει ή να γράφει σε μία γλώσσα που δεν έχει διδαχτεί ποτέ, το ανεξήγητο αίσθημα «αγάπης» ή «μίσους» απέναντι σε έναν άνθρωπο που είναι παντελώς άγνωστος και τέλος οι πολλαπλές προσωπικότητες και η σχιζοφρένεια.

Μια μετενσάρκωση στο Βιετνάμ

Δημοσίευση: 18/8/2003

Είναι η Ha Thi Khuyen, και τώρα και ζει στο χωριό Buoc, στην κοινότητα Lam Phu, της περιφέρειας Lang Chanh, στην Thanh Hoa, κεντρική επαρχία του Βιετνάμ. Γεννήθηκε τον Δεκέμβριο του 1988 από τον Ha Van Loi και τη γυναίκα του Lo Thi Son. Στους 8 μήνες μπορούσε να περπατά και να τρέχει. Λίγο παραπάνω από ενός χρόνου μπορούσε να μιλάει. Η Khuyen έλεγε συχνά στους γονείς της ότι δεν είναι κόρη τους. Ποτέ δεν τους αποκάλεσε μαμά ή μπαμπά αλλά τους φώναζε κουνιάδο και κουνιάδα. Τους είπε ότι ήταν η κόρη μιας οικογένειας στο χωριό Van, που βρίσκεται στην κοινότητα Yen Thang, στην ίδια περιφέρεια Lang Chanh, της επαρχίας Thanh Hoa, και ότι σκοτώθηκε σε ατύχημα.Τα χωριά Van και Buoc χωρίζονται από μια οροσειρά. Απέχουν 10 χιλιόμετρα απόσταση από τον αέρα και 110 χιλιόμετρα από το δρόμο.Οι άνθρωποι αυτών των χωριών σπάνια συναντιούνται γιατί οι δρόμοι πάνω απ' το βουνό είναι σε πολύ άσχημη κατάσταση.Στην αρχή του καλοκαιριού του 2000, όταν μια γυναίκα από το χωριό Van ήρθε κατά τύχη στο χωριό Buoc, η Khuyen τη γνώρισε. ήην ρώτησε αν η γυναίκα την θυμόταν ή όχι. Η γυναίκα δεν την θυμόταν.

"Ποια είσαι εσύ;", ρώτησε η γυναίκα.

"Είμαι η Chuan, ο πατέρας μου είναι ο Liem και ζεί στο χωριό Van. Πέθανα πριν από 10 χρόνια", είπε η Khuyen.

"Γιατί είσαι εδώ;" ρώτησε η γυναίκα.

"Ξαναγεννήθηκα και ζω εδώ", είπε η Khuyen.

Η γυναίκα γύρισε στο χωριό Van και είπε σε όλους αυτή την ιστορία. Έμαθε ότι πριν από 10 χρόνια, ζούσε ένα κορίτσι ονομαζόμενο Chuan που είχε πεθάνει.Λίγους μήνες αργότερα, η θεία της Chuan ήρθε στο χωριό Buoc να ερευνήσει το γεγονός.Όταν έφτασε, η Khuyen χαρούμενη πρόστρεξε σ' αυτήν. "Θεία Thuan. Γιατί είσαι εδώ;

Το 2003, ο Κάμερον Μακόλεϊ ήταν μόλις τριών χρόνων όταν άρχισε να μιλά στη μητέρα του για τη ζωή του στο Μπάρα, ένα νησί 300 χιλιόμετρα μακριά. Ένα νησί που τουλάχιστον σε αυτή τη ζωή, ο γεννημένος στο Κλάιντμπανγκ της Σκοτίας Κάμερον δεν είχε δει ποτέ του.Ο μικρός μιλούσε διαρκώς στη μητέρα του για το άσπρο σπίτι μπροστά στη θάλασσα, το σκύλο με τις βούλες, ένα μαύρο αυτοκίνητο, τους αδελφούς του, για τα μακριά, καστανά μαλλιά της μητέρας του, η οποία του διάβαζε από ένα μεγάλο βιβλίο για το Θεό και για το πώς ο πατέρας του, κάποιος Σέιν Ρόμπερτσον, σκοτώθηκε σε τροχαίο."Αναστατώθηκα", λέει, η ανύπανδρη μητέρα, Νόρμα Μακόλεϊ, η οποία είναι κοκκινομάλλα, μη θρησκευόμενη και έχει άλλον ένα γιο, τον Μάρτιν, ένα χρόνο μεγαλύτερο από τον Κάμερον. Ο καιρός περνούσε, το παιδί μεγάλωνε και η "ανάμνησή" του αποκτούσε λεπτομέρειες. "Άρχισε να παραπονιέται επειδή το άλλο σπίτι είχε τρία μπάνια, ενώ εμείς έχουμε μόνο ένα", λέει η Νόρμα.

"Δεν πρέπει να φοβάσαι το θάνατο", της έλεγε, "επειδή επιστρέφουμε: και πριν, Κάμερον με έλεγαν".

Έλεγε αλήθεια!
Πέρυσι, ο Κάμερον άρχισε να κλαίει λέγοντας πως του λείπει η οικογένειά του στο Μπάρα και η 42χρονη Νόρμα ανακάλυψε πως μια εταιρεία κινηματογραφικών παραγωγών ψάχνει ιστορίες για ΜΕΤΕΝΣΑΡΚΩΣΕΙΣ. Ήρθε σε επαφή μαζί της και πήγε τον Κάμερον στο Κόκλσελ Μπέι, στο νησί Μπάρα, μαζί με μια κάμερα και τον Τζιμ Τάκερ, διευθυντή της κλινικής παιδικής ψυχιατρικής του Πανεπιστημίου της Βιρτζίνια, ειδικό στις ΜΕΤΕΝΣΑΡΚΩΣΕΙΣ.

Εκεί βρήκαν το λευκό σπίτι στη θάλασσα με τα τρία μπάνια. "Ο Κάμερον άστραφτε", αφηγείται η μητέρα. "Βρήκε τη μυστική είσοδο του σπιτιού που είχε τόσες φορές περιγράψει και μου έλεγε πόσο πολύ ήθελε να με παρουσιάσει στην οικογένειά του". Όμως το σπίτι είχε εγκαταλειφθεί και στο ληξιαρχείο δεν υπήρχε κανείς Σέιν Ρόμπερτσον. Τελικά, εντόπισαν κάποιον Ρόμπερτσον που είχε ζήσει στο λευκό σπίτι πολλά χρόνια πριν και μετά είχε μετακομίσει στο Στέρλινγκ.

"Ο Κάμερον είδε τη φωτογραφία της οικογένειας και αναγνώρισε το σκυλί με τις βούλες και το μεγάλο μαύρο αυτοκίνητο για το οποίο τόσο μιλούσε". Το παιδί επέστρεψε στο Κλάιντμπανγκ μαζί με τις κάμερες και είναι τώρα πολύ πιο ήρεμο...

Μετενσάρκωση video

Μετενσάρκωση

Αποδείξεις για τη Μετενσάρκωση κατα πόσο ισχυει άραγε; Προσπαθούμε να βρουμε την αλήθεια με αποτέλεσμα να μην την βρισκουμε.

ΜΕΤΑ ΘΑΝΑΤΟΝ ΖΩΗ

Δεν υπάρχουν αποδείξεις σχετικά με την ύπαρξη της μετά θάνατον ζωή. Υπάρχουν μονάχα μαρτυρίες ατόμων οι οποίοι βίωσαν καταστάσεις πριν το θάνατο. Πολλοί από αυτούς αναφέρουν ότι ένιωσαν να αποχωρίζονται από το φθαρτό σώμα τους και ότι διέκριναν κάποιο φως το οποίο βρισκόταν στο βάθος ενός τούνελ. Οι φυσικοί επιστήμονες αναφέρουν ότι η εικόνα του φωτός στο τούνελ που αναφέρουν πολλοί μελλοθάνατοι δημιουργείται όταν ο ανθρώπινος εγκέφαλος έχει έλλειψη οξυγόνου. Αυτές οι συνθήκες υποξίας, είναι υπεύθυνες και για την κατάσταση ευφορίας στην οποία βρίσκονται οι άνθρωποι οι οποίοι βρίσκονται κοντά στο θάνατο.Οι θεωρητικοί πιστεύουν ότι αυτοί οι άνθρωποι δεν βιώνουν την εμπειρία του θανάτου αλλά βλέπουν κάποιο όνειρο ως αποτέλεσμα της αναισθησίας στην οποία βρίσκονται ή που προέρχεται από το υποσυνείδητο κάθε ατόμου.Πολλοί άνθρωποι οι οποίοι είχαν μια τέτοια εμπειρία αναφέρουν ότι είδαν την παρθένο Μαρία ή άλλα θρησκευτικά πρόσωπα στην προσπάθεια τους να πλησιάσουν στο φως.Οι μελέτες αποδεικνύουν ότι αυτό είναι σύνηθες σε θρησκόληπτους ενήλικες και οι επιστήμονες πιστεύουν ότι αυτοί οι άνθρωποι βλέπουν ένα όνειρο βασισμένο συνήθως στις θρησκευτικές τους πεποιθήσεις.Οι υποστηρικτές της θεωρίας για την ύπαρξη ζωής μετά το θάνατο πιστεύουν πως η ύπαρξη μας ως έχει είναι μια ανταλλαγή μεταξύ του φυσικού μας σώματος και ενός πνευματικού κόσμου. Θεωρείται ότι αυτά τα άτομα κατά κάποιο τρόπο θα μπορέσουν κάποτε να επικοινωνήσουν ξανά μαζί μας ή θα είναι κοντά μας όταν θα έρθει η δική μας ώρα για το φυσικό θάνατο.Πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι τα πνεύματα μπορούν να επιστρέψουν από την μεταθανάτιο ζωή και να επικοινωνήσουν μαζί μας.Ανεξήγητες κινήσεις μέσα στη νύχτα, φωνές, εξαιρετικά απότομες αλλαγές θερμοκρασίας ή μετακίνηση αντικειμένων μπορούν να εξηγηθούν πολλές φορές λογικά αλλά υπάρχουν και κάποιες άλλες φορές που δεν μπορούμε να κατανοήσουμε ή να επεξηγήσουμε πλήρως αυτές τις καταστάσεις.Συχνά τέτοιες καταστάσεις προτρέπουν τους ανθρώπους να πουλούν τα σπίτια τους ή να καλούν ιερείς, παρόλα αυτά δεν υπάρχουν περιπτώσεις με αποδείξεις οπού άνθρωποι βλαφτήκαν ή σκοτώθηκαν από πνεύματα.Τα εξαγριωμένα φαντάσματα τα οποία αναζητούν εκδίκηση και σκοτώνουν ή βλάπτουν αθώους ανθρώπους είναι ανθρώπινες επινοήσεις.Ως ανθρώπινα όντα έχουμε την συνήθεια να πιστεύουμε κάθε δοξασία και με το πρώτο τρίξιμο μιας πόρτας ή με την ένδειξη μιας σκιάς στο μπαλκόνι, τρέχουμε πανικόβλητοι.Συνήθως δεν δίνουμε χρόνο στον εαυτό μας έτσι ώστε να απομυθοποιήσουμε τις εμπειρίες μας, πρώτα ενεργούμε και μετά σκεφτόμαστε.Η ανθρώπινη φύση παίζει πολύ σημαντικό ρόλο στην ύπαρξη του συναισθήματος του φόβου. Οι ταινίες τρόμου φαίνεται να αποφέρουν σημαντικά κέρδη και έχουν υψηλές ακροαματικότητες. Όλοι γνωρίζουμε ότι οι ηθοποιοί δεν παθαίνουν απολύτως τίποτα αλλά πανικοβαλλόμαστε όταν βλέπουμε στην ταινία να σκοτώνονται.Οι ειδικοί επίσης επισημαίνουν ότι δεν είναι στοιχειωμένα τα σπίτια ή τα μέρη αλλά οι άνθρωποι. Οι ειδικοί στα παραφυσικά φαινόμενα πιστεύουν ότι ορισμένα άτομα έχουν μια ιδιαίτερη σχέση με τον πνευματικό κόσμο την ίδια στιγμή που οι περισσότεροι άνθρωποι αδυνατούν να δουν ή να ακούσουν πνεύματα πεθαμένων ανθρώπων.Αυτό που φαίνεται να είναι βήματα στη σκάλα ή αντικείμενα που πέφτουν μπορεί πολλές φορές να εξηγηθεί λογικά εάν παρατηρηθούν τα φαινόμενα. Πολύ συχνά συμβαίνουν κάποια πράγματα που το ανθρώπινο μάτι δεν προλαβαίνει να αντιληφθεί, όπως η πτώση ενός αντικειμένου που έχει τοποθετηθεί κακώς στη βάση του.Απλά επειδή κάποιος μπορεί να ακούσει κάποιες φωνές ή να δει κάποια πνεύματα δε σημαίνει ότι είναι μέντιουμ. Αυτοί οι άνθρωποι έχουν την ικανότητα να εισχωρήσουν στον κόσμο των πνευμάτων και να επικοινωνήσουν με τους νεκρούς.Αυτό είναι πιο σύνηθες σε παιδιά παρά σε ενήλικες. Τα παιδιά έχουν λιγότερες φοβίες επιτρέποντας έτσι στο πνεύμα να απελευθερώσει την ενέργεια του και να επικοινωνήσει μαζί του.Κάποιος λοιπόν με αυτές τις ικανότητες δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως μέντιουμ. Τα μέντιουμ έχουν κάποιες παραπάνω δυνατότητες όπως η ενόραση του μέλλοντος.Στην πραγματικότητα οι άνθρωποι με μαντικές ικανότητες έχουν λίγες διαφορές από τους συνήθης ανθρώπους που έχουν μελετήσει την ανθρώπινη συμπεριφορά και οι οποίοι μέσω της γλώσσας του σώματος και των εκφράσεων του προσώπου μπορούν να κάνουν προβλέψεις.Καθένας μπορεί να γίνει μέντιουμ εάν διαθέτει την υπομονή να μελετήσει τους ανθρώπους και να προσέξεις τις συζητήσεις τους.Έστω και αν δεν πιστεύουμε στην πιθανότητα της μεταθανάτιας ζωής, αυτή η υπόθεση μας δίνει μια ελπίδα όταν η ζωή μας φτάνει κοντά στο τέλος της. Κανείς από εμάς δεν ξέρει στα σίγουρα αν ισχύουν όλα αυτά ώσπου φτάσει η κρίσιμη ώρα.Πολλοί από εμάς ελπίζουμε ότι υπάρχει ένα νέο ξεκίνημα μετά από το θάνατο μας και μπορούμε να συναντήσουμε ξανά τα αγαπημένα μας πρόσωπα. Έως τότε το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι υποθέσεις και να περιμένουμε μέχρι να έρθει εκείνη η ώρα.